06/12/2013

La fête de la Saint-Nicolas !

 La Saint-Nicolas est une fête principalement tournée vers les enfants qui se déroule  le 6 décembre. Saint-Nicolas est fêté dans de nombreux pays et surtout dans le nord et l'est de l'Europe: France, Allemagne, Suisse, Belgique, Luxembourg, Hollande, Autriche et autres.
Le personnage de Saint-Nicolas est inspiré de Nicolas de Myre appelé également Nicolas de Bari. Il est né à Patara, en Lycie (au sud-ouest de l'actuelle Turquie), vers la fin du 3ème siècle. Il fut évêque de Myre et sa vie et ses actes sont entourés de légendes. Il fut le protecteur des enfants, des veuves et des gens  faibles, il fut bienveillant et généreux, un homme réputé pour sa bonté.
Saint-Nicolas avait beaucoup souffert à cause de sa conviction chrétienne, car l'empereur regnant, Dioclétien, poursuivait cruellement les chrétiens. Il fut arrêté et emprisonné et puis fut contraint à vivre un certain temps en exil. En 313, l'empereur Constantin rétablit la liberté religieuse et Saint-Nicolas put reprendre sa place d'évêque de Myre.

Saint-Nicolas serait décédé le 6 décembre 343 et il fut enterré à Myre mais ses ossements furent volés en 1087 par des marchands italiens qui les emportèrent à Bari, en Italie.  Dès le Xe siècle, une relique fut transférée depuis Bari vers le Duché de Lorraine et il fut édifié au Sud de Nancy une grande basilique dédiée au Saint, à Saint-Nicolas-de-Port. Vénéré et très souvent invoqué il deviendra très rapidement le saint-patron de la Lorraine.                                  

La Fête
Saint Nicolas juché sur une petite mule visite chaque maison dans la nuit du 5 au 6 décembre. Il est habillé avec une grande robe en coton blanc, une longue cape rouge et des gants blancs. Il a aussi une grande barbe blanche. Sa mission est de récompenser les enfants sages par des petits cadeaux, des friandises, des chocolats et des pains d'épices représentant le saint évêque. Il est accompagné d'un personnage peu sympathique : le Père Fouettard. Lui, il est vêtu d'une longue robe en bure marron tenue par une ceinture en corde. Son visage est couvert de suie et il a une grosse barbe noire. Il est chargé de faire peur et punir les enfants qui n'ont pas été sages.


Les enfants le soir du 5 décembre, avant d'aller se coucher, déposent devant la cheminée leurs petits souliers ou y accrochent une grande chaussette, afin que Saint Nicolas y dépose des cadeaux.Ils placent un verre de vin chaud ou de lait pour le grand Saint et du sucre et des carottes pour la mule. Le 6 décembre les enfants découvrent les cadeaux déposés pas Saint Nicolas. C'est une journée consacrée à jouer, goûter les friandises et chanter des chansonnettes à l'honneur de Saint Nicolas. Nombreuses villes organisent plusieurs festivités pour cette journée, comme défilés de chars, feu d'artifice, concerts et divers spectacles pour les petits et les grands.


La légende de Saint Nicolas
Saint Nicolas a la réputation d'accomplir plusieurs miracles. Depuis XIIe siècle , on raconte que Saint Nicolas déguisé, va de maison en maison dans la nuit du 5 au 6 décembre pour apporter aux enfants sages des friandises. Mais la légende la plus marquante sur Saint Nicolas est celle des enfants enlevés, tués, mis au saloir et sauvés par Saint Nicolas qui leur rendit la vie.

La Légende raconte que Saint Nicolas a ressuscité trois petits enfants qui étaient venus demander l'hospitalité à un boucher. Lui les accueillit et profita de leur sommeil pour les découper en morceaux et les mettre au saloir. Sept ans, plus tard, Saint Nicolas passant par le même champ demande au boucher de lui servir ce petit salé vieux de sept ans. Terrorisé le boucher prit le fuite et Saint Nicolas fir revenir les enfants à la vie !



La chanson de la Légende de Saint Nicolas 


Paroles
 "Il était trois petits enfants 
Qui s'en allaient glaner aux champs"(Refrain)

"Ils sont allés chez le boucher, 
Boucher, voudrais-tu nous loger ?
Entrez, entrez petits enfants
Y'a de la place assurément"
(Refrain)

"Ils n'étaient pas plutôt rentrés 
Que le boucher les a tués 
Les a coupés en p'tis morceaux 
Mis au saloir comme pourceaux"
(Refrain)

"Saint Nicolas au bout d'sept ans
Vint à passer dedans ce champ
Alla frapper chez le boucher
Boucher, voudrais-tu me loger ?"
(Refrain)

"Entrez, entrez Saint Nicolas 
Y'a de la place, il n'en manqu'pas
Il n'était pas plutôt entré 
Qu'il a demandé à souper"
(Refrain)

"Voulez-vous un morceau d'jambon ?
Je n'en veux pas, il est pas bon
Voulez-vous un morceau de veau ?
Je n'en veux pas, il est pas beau"
(Refrain)

"Du p'tit salé je veux avoir
Qu'il y a sept ans qu'est dans l'saloir
Quand le boucher entendit ça 
Hors de sa porte il s'enfuya"
(Refrain)

"Boucher, boucher ne t'enfuis pas
Je suis le grande Saint Nicolas
Et le saint étendit trois doigts 
Les p'tits se lèvent tous les trois"
(Refrain)

"Le premier dit : ' J'ai bien dormi '
Le second dit : ' Et moi aussi '
Et le troisième répondit : ' Je croyais être au paradis '  "
(Refrain)


En français, s'il vous plaît vous souhaite 

Μετάφραση

Η γιορτή του Αγίου Νικολάου

     Ο Άγιος Νικόλαος είναι μια γιορτή επικεντρωμένη κυρίως στα παιδιά, η οποία διεξάγεται στης 5 με 6 Δεκεμβρίου κάθε χρόνο. Ο Άγιος Νικόλαος γιορτάζεται και σε άλλες χώρες της βόρειο - ανατολικής Ευρώπης: Γαλλία, Γερμανία, Ελβετία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Αυστρία και άλλες.
     Ο χαρακτήρας του Αγίου Νικολάου είναι εμπνευσμένος από τον Νικόλαο των Μύρων ή Νικόλαο του Μπάρι. Γεννήθηκε στα Πάταρα, στην Λυκία (νότιο - δυτικά της σημερινής Τουρκίας) προς τα τέλη του 3ου αιώνα. Επιτέλεσε Επίσκοπος των Μύρων και η ζωή  και οι πράξεις του περιτριγυρίζονται από μύθους. Υπήρξε προστάτης των παιδιών, των χηρών και των αδύναμων ανθρώπων. Ήταν καλοπροαίρετος και γενναιόδωρος, ένας άντρας φημισμένος για την καλοσύνη του.
   Ο Άγιος Νικόλαος υπέφερε πολύ εξαιτίας του χριστιανικού φρονήματος του, διότι ο τότε αυτοκράτορας Διοκλητιανός, καταδίωξε βάναυσα τους χριστιανούς. Συνελήφθη και φυλακίστηκε και στη συνέχεια αναγκάστηκε να ζήσει στη εξορία για ένα διάστημα. Το 313, ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος απεκατέστησε την ανεξιθρησκεία και ο Άγιος Νικόλαος ανέλαβε και πάλι τη θέση του Επισκόπου Μύρων.
     Ο  Άγιος Νικόλαος απεβίωσε στης 6 Δεκεμβρίου 343 και ενταφιάστηκε στις Μύρες αλλά τα οστά του κλάπηκαν το 1087 από κάποιους Ιταλούς εμπόρους και μεταφέρθηκαν στο Μπάρι. Από τον 5ο αιώνα, ένα λείψανό του μεταφέρθηκε από το Μπάρι στο Δουκάτο της Λορένης και νότια της Νανσί ανεγέρθηκε μια μεγάλη Βασιλική προς τιμήν του Αγίου, στο Σεντ-Νικολά-ντε-Πορτ. Τον λάτρεψαν και πολλές φορές των επικαλέστηκαν, πράγμα που κατέστησε τον Άγιο Νικόλαο Πολιούχο Άγιο  της Λορένης. 

Ο εορτασμός 

     Ο Άγιος Νικόλαος καβάλα σ'ένα γαϊδουράκι επισκέπτεται κάθε σπίτι το βράδυ της 5ης Δεκεμβρίου. Είναι ντυμένος μ'ένα μακρύ βαμβακερό λευκό ράσο και μια μακριά κόκκινη κάπα με λευκά γάντια. Έχει επίσης ένα ολόλευκο μακρύ μούσι. Αποστολή του είναι να επιβραβεύσει τα καλά παιδιά με δώρα, γλυκίσματα, σοκολάτες και μελόψωμα με μπαχαρικά  στο σχήμα του Αγίου Επισκόπου. Συνοδεύεται από έναν λιγότερο συμπαθητικό χαρακτήρα: τον Μπαμπούλα. Αυτός είναι ντυμένος με ένα καφετί ράσο μεσαιωνικού μοναχού, μ'ένα σκοινί για ζώνη. Το πρόσωπό του είναι καλυμμένο από μαύρη καπνιά και έχει ένα μαύρο χοντρό μούσι. Αυτός φοβίζει και τιμωρεί τα παιδιά που δεν ήταν φρόνιμα.
      Τα παιδιά το βράδυ της 5ης Δεκεμβρίου, πριν πάνε για ύπνο, τοποθετούν μπροστά από το τζάκι τα παπουτσάκια τους ή κρεμούν μια μεγάλη κάλτσα ώστε ο Άγιος να βάλει μέσα τα δώρα. Τοποθετούν, επίσης, ένα ποτήρι ζεστό κρασί ή γάλα για τον Άγιο και ζάχαρη και καρότα για τον γάιδαρο. Στης 6 Δεκεμβρίου τα παιδιά ανακαλύπτουν τα δώρα. Είναι μια μέρα που όλα τα παιδιά παίζουν, γεύονται τα γλυκίσματα και τραγουδούν τραγουδάκια προς τιμήν του Αγίου. Πολλές είναι και οι πόλεις που οργανώνουν πανηγυρισμούς για εκείνη την ημέρα, όπως παρελάσεις αρμάτων, πυροτεχνήματα, συναυλίες και διάφορα θεάματα για μικρούς και μεγάλους. 

Ο Μύθος

     Ο Άγιος Νικόλαος είναι φημισμένος για τα διάφορα θαύματα του. Από τον 7ο αιώνα διηγούμαστε ότι πάει από σπίτι σε σπίτι το βράδυ της 5ης Δεκεμβρίου για να φέρει δώρα στα φρόνιμα παιδιά. Αλλά ο πιο συμβολικός μύθος είναι αυτός των τριών παιδιών που απήχθησαν, σκοτώθηκαν, κλείστηκαν σε κάδο άλισης  και σώθηκαν από τον Άγιο Νικόλαο που τους ξανάδωσε ζωή.
     Ο Μύθος διηγείται ότι ο Άγιος Νικόλαος ανάστησε τρία μικρά παιδιά που είχαν ζητήσει φιλοξενία σε έναν χασάπη. Εκείνος τα δέχτηκε και εκμεταλλευόμενος τον ύπνο τους, τα έκοψε σε κομμάτια και τα έβαλε σε ένα κάδο για να τα κάνει παστό. Επτά χρόνια αργότερα, ο Άγιος περνώντας από το ίδιο μέρος ζήτησε από το χασάπη να του σερβίρει παστό, παλαιότητας επτά χρόνων. Τρομοκρατημένος ο χασάπης το έσκασε και ο Άγιος ανάστησε τα παιδιά.

Το τραγούδι του Μύθου του Αγίου Νικολάου

" Ήτανε τρία μικρά παιδιά
που περπατούσαν σε έναν αγρό"

"Πήγανε στο χασάπη
Χασάπη, θα ήθελες να μας φιλοξενήσεις;
Περάστε, περάστε μικρά παιδιά
Υπάρχει χώρος σίγουρα"

"Δεν είχε περάσει πολύ ώρα που μπήκανε 
Όταν ο χασάπης τα σκότωσε 
Τα έκοψε κομμάτια 
Και τα έκανε παστό σαν χοιρινό"

"Ο Άγιος Νικόλας μετά από επτά χρόνια
Περνά από τον ίδιο αγρό
Χτυπά την πόρτα του χασάπη
Χασάπη, θα ήθελες να με φιλοξενήσεις;"

"Πέρασε, πέρασε Άγιε Νικόλα
Υπάρχει χώρος, δεν μας λείπει
Δεν πέρασε πολύ ώρα που είχε μπει
Και ζήτησε να γευματίσει"

"Θα θέλατε ένα κομμάτι χοιρινό;
Δεν θέλω, δεν είναι καλό
Θα θέλατε ένα κομμάτι μοσχαρίσιο;
Δεν θέλω, δεν είναι ωραίο"

"Λίγο παστό θα ήθελα
Που έμεινε επτά χρόνια στην άλιση
Όταν ο χασάπης το άκουσε αυτό
Έτρεξε να το σκάσει"

"Χασάπη, χασάπη μην το σκας
Είμαι ο Άγιος Νικόλας
Και ο Άγιος άπλωσε τρία δάχτυλα
Και τα μικρά σηκώθηκαν και τα τρία"

"Το πρώτο λέει: Κοιμήθηκα καλά!
Το δεύτερο λέει: Και εγώ!
Το τρίτο απαντά: Νόμιζα ότι βρισκόμουν στο παράδεισο!"








Aucun commentaire: